Dekornizacja to zabieg polegający na usuwaniu zawiązków rogów u cieląt lub rogów u bydła dorosłego. Zabieg ten pozwala na uniknięcie przypadków  urazów mechanicznych wśród zwierząt szczególnie w oborach wolnostanowiskowych, w czasie wypasu kwaterowego lub pobytu w okólnikach.

Posiadanie rogów bardzo często utrudnia zwierzętom korzystanie z zamontowanych w oborze urządzeń (np. poideł, czy automatów do zadawania pasz). Zabieg dekornizacji powinien być wykonany u cieląt, a  tylko w uzasadnionych przypadkach u bydła dorosłego. U cieląt  usuwanie zawiązków rogów przeprowadza się najczęściej między 3 a 8 tygodniem życia. Dekornizację możemy przeprowadzić trzema metodami.

Metoda chirurgiczna – polega na usuwaniu zawiązków rogów przy użyciu tzw. noża Robertsa. Jest to aktualnie najczęściej w Polsce stosowana metoda usuwania rogów. Powinno być przeprowadzane przez lekarza weterynarii. Metoda jest najszybsza i najmniej bolesna, ale najbardziej krwawa. Polega na przyłożeniu do skóry noża Robertsa (jest to zaostrzona stalowa rurka o średnicy 2,5 cm), tak, aby, obejmował on ostrą krawędzią zawiązek rogu i wykonaniu obrotowego ruchu, w celu przecięcia skóry. Po zabiegu ranę należy zdezynfekować i zabezpieczyć (najczęściej  tamponem z waty).
 
Metoda chemiczna – polega na nałożeniu na zawiązek rogowy żrącej substancji chemicznej, po uprzednim usunięciu włosów, dezynfekcji i zabezpieczeniu skóry wokół zawiązka rogu przed poparzeniem. Preparaty do chemicznego niszczenia tkanki rogowej to maści lub przylepce zawierające kwas salicylowy, stężony kwas siarkowy lub azotowy, stężony ług sodowy lub potasowy. Zabieg nie jest bolesny, ale jego wadą jest  możliwość występowania powikłań w postaci długo gojących się ran.
 

Metoda termiczna – polega na wypalaniu zawiązków rogowych narzędziami w kształcie noża lub krążka (tzw. kauterów) nagrzewanych  elektrycznie lub gazem. Zabieg wykonuje się w następujący sposób: unieruchomienie zwierzęcia, usunięcie z zawiązków rogów sierści, przyłożenie do zawiązków rozgrzanej końcówki dekornizatora, usunięcie spalonej powierzchni zawiązka rogowego, ponowne przyłożenie końcówki rozgrzanego dekornizatora, dezynfekcja.

 

Zabieg dekornizacji u bydła dorosłego powinien być wykonany tylko w przypadkach, gdy jest to konieczne oraz w czasie gdy nie ma latających owadów. Zabieg przeprowadza się na dwa sposoby. Pierwszy polega na założeniu jak najbliżej podstawy rogów gumowych krążków uciskowych, które hamują dopływ krwi i powodują stopniową martwicę tkanki rogowej. Po upływie około 2-3 miesięcy następuje samoczynne odpadnięcie rogów. Drugi sposób jest szybszy i przebiega dwustopniowo. Najpierw zakłada się opaskę uciskową u nasady rogów, a po upływie 24 godzin stosuje się iniekcję środka znieczulającego między oczodół a róg i po 10 minutach usuwa się rogi za pomocą stalowej linki tnącej w  odległości 1- 1,5 cm od podstawy rogu. Miejsce odcięcia należy zdezynfekować środkiem zawierający antybiotyk oraz założyć opatrunek na okres 24 – 48 godzin. Po odcięciu rogu opaskę uciskową należy pozostawić jeszcze przez następne 8-16 godzin.